عوامل فیزیولوژیکی در ریشه‌زایی

عوامل فیزیولوژیکی در ریشه‌زایی

عوامل فیزیولوژیکی در ریشه‌زایی با بررسی گیاهان آسان ریشه‌زا و سخت ریشه‌زا، برخی از عوامل موثر در ریشه‌زایی مشخص شده‌اند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که ظرفیت یک قلمه ساقه برای ریشه‌دهی تحت تأثیر تداخل عوامل ارثی در یاخته‌های ساقه قرار دارد.

عوامل فیزیولوژیکی موثر بر ریشه‌زایی: الف: مواد قابل حمل: این مواد در برگ‌ها و جوانه‌های گیاهان تولید می‌شوند و شامل هورمون‌های گروه اکسین، مواد قندی، ترکیبات نیتروژنه، ویتامین‌ها و مواد ناشناخته می‌شوند. مواد غیراکسینی که در ریشه‌زایی گیاهان با اکسین‌ها همراه می‌شوند، به نام همسفرهای ریشه‌زایی یا “کوفاکتورهای ریشه‌زایی” نامیده می‌شود.

این پیام‌رسان‌ها عمدتاً هورمون‌های شیمیایی هستند، مثل سیتوکینین که رشد ریشه را متوقف می‌کند، در حالی که جیبرلین و اکسین رشد ریشه را تشدید می‌کنند. این فرامین موجب می‌شوند که در بعضی گیاهان ریشه‌ها به صورت افشان و سطحی و در برخی دیگر به صورت راست و عمقی پراکنده شوند.

ب: میزان اکسین: ریشه‌دهی در ساقه، به میزان اکسین آن متناسب است. به نظر می‌رسد که این کار با جمع‌شدن اکسین در پایین قلمه ایجاد می‌شود. البته مشخص شده است که اکسین، تنها یکی از عوامل محرک ریشه‌زایی است، زیرا در قلمه‌های سخت ریشه‌زا، تنها استفاده از اکسین، ریشه‌زایی را آسان نمی‌کند.

علاوه بر این، امروزه مواد دیگری نیز که ریشه‌زایی را تحریک می‌کنند (مانند کاتکول) یا از ریشه‌زایی جلوگیری می‌کنند، شناسایی شده‌اند.

برای خرید مواد مرتبط با ریشه‌زایی می‌توانید به فروشگاه گروکنت به آدرس grokent.com مراجعه کنید.

 

  •  ریشه زایی

  •  کاتکولو Catechol جیبرلین

  •  سیتوکینین

  •  هورمونهای شیمیایی

  •  اکسین

  •  عوامل فیزیولوژیکی

 

عوامل فیزیولوژیکی در ریشه‌زایی

عوامل فیزیولوژیکی در ریشه‌زایی