هورمون‌های گیاهی

هورمون‌های گیاهی اکسین‌ها: فراوان‌ترین اکسین طبیعی، اسید اندول استیک (IAA) است. مناطقی از گیاه که فعالیت‌های رشد و نمو در آنها شدید است، معمولاً بیشترین مقدار اکسین را تولید می‌کنند. بدین ترتیب، مریستم‌های مختلف، از جمله مریستم نوک ساقه، نوک ریشه و کامبیوم سرشار از اکسین هستند.

اکسین‌ها، علاوه بر تأثیر در افزایش طول یاخته، در کنترل ریزش پاییزی برگها و میوه‌ها، جلوگیری از رشد ریشه‌های نابجا، رشد گل و میوه در بسیاری گیاهان دخالت می‌کنند. هنوز محققان معلوم نکرده‌اند که چگونه اکسین‌ها می‌توانند این همه اثرات متفاوت را در بافت‌های گیاه ایجاد کنند، اما به نظر می‌آید که این مواد حداقل قسمتی از کنترل خود را با تأثیر گذراندن بر نسخه‌برداری RNA از DNA انجام می‌دهند.

اکسین‌ها، در تراکم و شرایط متفاوت، می‌توانند محرک رشد و یا بازدارنده و متوقف‌کننده آن باشند. به عنوان مثال، رشد ریشه عموماً به وسیله تراکم‌هایی از اکسین که رشد ساقه را تحریک می‌کند، متوقف می‌شود. این هورمون به مقدار کمی برای رشد ریشه لازم است و افزایش جزئی آن از رشد ریشه جلوگیری می‌کند.

چنانکه گفته شد، اکسین سبب نسخه‌برداری RNA از DNA و در نتیجه افزایش سنتز پروتئین می‌شود. این پروتئین‌ها شناخته نشده‌اند، اما به نظر منطقی می‌رسد که بعضی از این پروتئین‌ها آنزیم‌هایی باشند که برای ساختار مواد دیواره جدید یاخته جهت ادامه رشد لازم هستند.